The Sky Is The Same Colour Everywhere

Kayhan Kalhor ve Toumani Diabaté, kendi alanlarında son derece yetenekli virtüözlerdir, ancak bir düo kaydı için bir araya geldiklerinde, dinleyicileri yeni ve keşfedilmemiş manzaralara götüren deneyimsel bir doğaçlama müzikal yolculuk yarattılar.

Toumani, “Bu müzik sanki zaten oradaydı ve bizim için bekliyordu,” diyor ve ekliyor, “Ve bizim sanki daha önce birbirimizi tanıyormuşuz – başka bir hayattan – gibi.”

İranlı olan Kayhan Kalhor, Pers çıkıntılı kemanın önde gelen çalgıcısı olarak bilinir. Pers klasik müziğinin merkezinde yer alan bir virtüözüdür. İran’da doğan Kalhor, zamanını orada ve Amerika Birleşik Devletleri’nde geçirmiştir. Silk Road Ensemble’dan New York yaylı dörtlüsü Brooklyn Rider’a kadar birçok grupla iş birliği yapmış, ancak en dikkat çeken çalışmaları, özellikle bas santur çalgıcısı Ali Bahrami Fard ve bağlama çalgıcısı Erdal Erzincan ile düetleri olmuştur. Çalgıyı çalmayı “vahşi bir at gibi binmek gibi” tanımlıyor. Kısa yayla çalınan dört telli enstrümanıyla, dünyanın en önde gelen müzisyenleriyle iş birliği yapmıştır. Örneğin Yo-Yo Ma’nın Silk Road Ensemble’i, Kronos Quartet, Shujaat Khan ve birçok başka müzisyen.

Malili olan Toumani Diabaté de, 21 telli bir koca kabak, inek derisi ve misinadan oluşan arp-lut benzeri kora’nın önde gelen çalgıcısı olarak benzer şekilde ünlüdür. Üç Grammy ödülü kazanmış ve Ballaké Sissoko, Taj Mahal, Ali Farka Touré, Björk ve London Symphony Orchestra ile kayıt yapmıştır.

İkili olarak çalma fikri, Almanya’nın Osnabrück kentindeki Morgenland Festivali’nin yöneticisi Michael Dreyer’den geldi. Kayhan, festivalde daha önce çeşitli iş birlikleriyle birkaç kez çalmıştı. Performansları için hazırlıkları minimaldi, hatta ölçekler veya ritimsel yapı hakkında bile bir tartışma yapılmamıştı. Sadece “belirli şeyleri kontrol ettikleri” bir ses kontrolü yaptılar ve yaklaşık 90 dakika enstrümanlarını atıştırarak çaldılar.

Performansları Eylül 2016’da gerçekleşti ve bunu birkaç başka mekânda kısa bir Avrupa turu izledi. Parçaların oluşumu, ilk performanslarından çok da fazla değişmedi. Albümü Brüksel’deki son konserin ardından Paris’te kaydettiler.

Albüm, olağanüstü müzikalite, doğaçlama ve iş birliğini sergileyen The Sky Is The Same Colour Everywhere (Gökyüzü Her Yerde Aynı Renk) adlı bir çalışma. İki farklı dünyanın müziğini, Pers ve Mandé’yi bir araya getiriyor ve gerçekten dikkate değer bir şekilde birleştiriyor.

The Sky Is the Same Colour Everywhere adlı albümünde, ona virtüözlük açısından denk gelen Mali kora çalgıcısı Toumani Diabaté ile eşleştirilmiştir. “The Mandé Variations” albümünden bu yana geçen 15 yıl içinde, Diabaté bir türlü o albümün başarısını yakalayamamıştır; son albümleri arasında on yıl önce gerçekleştirdiği bir orkestra iş birliği ve zayıf bir modern Malili set olan geçen yılın “Toumani, Family & Friends” albümü bulunmaktadır.

Kayhan ve Toumani, farklı müzik dünyalarından gelmelerine rağmen, doğaçlama konusunda bilgi ve alışkanlıklarını paylaşıyorlar. Bu kayıt, olağanüstü doğaçlama becerileriyle bir diyalog ve müzikal bir yolculuk. Bu albümün cevherleri ise, yaylı kemençe (Kamançeh) ve kora arasındaki müzikal ve sürekli değişen dokulardır,

Toumani albümle ilgili şunları söylüyor: “İki büyük kültürün, Pers ve Mandé’nin buluşması. Batı Afrika müziğinde daha önce böyle bir şey olmadı. Ali Farka Touré ile yaptığım iş birlikleri Mali’nin kuzeyi ile güneyi arasında bir buluşmaydı, ancak bu Batı Afrika ve Orta Doğu olduğu için ben onu ilahi bir ilham olarak görüyorum. Bu müzik zaten oradaydı ve bizi bekliyordu ve sanki ikimiz de daha önce birbirimizi bilirmişiz – başka bir hayattan –  gibi.”

Kayhan albüm başlığı hakkında şunları açıklıyor: “Toumani ve ben farklı yerlerden geliyoruz ama aynı şeyi üretiyoruz. Bu dünyada ağırlıkla birleşmek yerine bölünmeyi düşünmek aksine, gökyüzünün her yerde aynı renkte olduğunu bildikten sonra, dünya vatandaşı olabildiğimizde, sorunlarımızı çözeriz. Hepimiz aynı dünyada yaşıyoruz. Bu albümün temel mesajdır.”

Kemençe gibi kora da bir saray çalgısıdır ve sesi bağlama veya santura çok da uzak değildir. Açılış parçası olan “Wayfarers of the Legends”, kemençeden yankılanan bir yaylı çığlıkla başlar, rezonanslı üst seslerle zenginleşmiş bir şekilde, daha yüksek perdeli kora tarafından zarif bir desenle yanıtlanır ve bu doğu-batı diyalogunun verimli olacağı daha lbümün ilk eserinde aşikardır. Diabaté, Kalhor’a karşılık olarak Manding repertuvarından alıntılar yaparak veya kemençe çizgisinden tını ve ritim feyzleri alarak parçalara cevap verir.

En uzun parça olan “The Path of No Return”, tipik bir iki vuruşlu tempoyla parlayan kora ile başlar, ardından yüksek notlar arasında bir konuşmaya dönüşür. “Stay Here”, yavaşça yaklaşan bir keman hattı tarafından ele geçirilen, tatlı bir kora melodisiyle açılır. “Joyful Sun” adlı parçanın hızlanan uzun soluğunda, Paul Giger’ı hatırlatan hareketli yaylı desenler oluşturulur. Diabaté’nin solo çalışması “I’m Speaking to You”, büyük bir moda geçer. Kapanış parçası olan “The Sky Is the Same Colour Everywhere”, Kalhor’un pizzicato’su, Diabaté’nin süslemelerine taklit eder ve yanıt verir.

Özetle, Kayhan Kalhor ve Toumani Diabaté’nin The Sky Is The Same Colour Everywhere albümü, olağanüstü müzikalite, emprovizasyon, iş birliğini sergileyen güzel ve benzersiz bir çalışma. İki farklı dünyanın müziğini, Pers ve Mandé’yi bir araya getiriyor ve zengin müzik kültürlerine dayanarak gerçekten dikkate değer bir müzikal yolculuk yaratıyor.