Mon Ami Rossini

Zaman zaman dahi, tembel, nevrotik, zevksiz, cömert, hipokondriyak, ironik grotesk ve her devrimin düşmanı ve olan Rossini’yi tek bir kelimeyle etiketlemek imkansızdır. Altmış iki yaşında, İkinci İmparatorluğun entelektüel başkenti olduğu Paris’e taşınmaya karar verdi.Yaşamının son on yılını geçirdiği Chaussée d’Antin’deki evinde veya yaz mevsiminde Passy deki villasında , ünlü sanatçıları ve ünlü Cumartesi akşamları eğlencelerine düşkün kişileri bir araya getirerek onlara ev sahipliği yaptı. İronik bir şekilde onlara yaşlılık günahları derdi. Ölümünden birkaç yıl önce, Rossini son Paris dönemi boyunca biriktirilen müzik parçalarını toplamaya başladı ve o şarkıları bu akşam dinleyeceğimiz bir albümde topladı. Bu konserde piyanoda Antonio Ballista eşliğinde soprano Gemma Bertagnolli yer alacak ve Metastasio’nun metni üzerine yerleştirilmiş altı Petites mélodies serisi Mi lagnerò tacendo ve Rossini’nin 1857 yılında Musique anodine adı altında topladığı piyano için prelüdler icra edilecek.

Aynı kelimeye uyarlanan altı farklı müzik parçası; metne ilişkin temel müzik özgürlüğünün neredeyse bir manifestosu gibi! Akabinde iki ironik parça yer alacak: Rossini, hayatı boyunca sadece bir kez trene biner ve bu şoktan kurtulmak için günlerce yataktan kalkamaz! Bu deneyimden sonra, trene karşı duyulan isteksizlik, “uyanık çocuklara” adanan piyano soloları içeren bir albüme dönüştü. Şarkının mizahı başlıklardan kendini gösteriyor: Un petit train de plaisir (comique-imitatif) ve akabinde Marche et réminiscences pour mon dernier voyage… Konser Verdi’nin ünlü libretto’cusu Francesco Maria Piave tarafından Rossini için temin edilen üç muhteşem venedik parçası olan “Album italiano”’dan alınan Regata Veneziana ile sona eriyor. Regata veneziana haklı şöhreti sadece Rossini’nin büyüleyici müziğinden kaynaklanmamakta, aynı zamanda yayıncı Ricordi’nin, el yazısının eline geçer geçmez şarkıları hemen yayınlaması, 1878’de Londra’da müzayedeye çıkarılması gerçeğine dayanmaktadır. Bu konser G. Rossini’nin ölümünün 150. yıldönümü anma programının bir parçasıdır.

Gemma Bertagnolli, soprano,

Milano’da As.Li.Co ve Barselonadaki Viñas (en iyi Mozart sanatçısı olarak özel ödül) yarışmalarını kazandıktan sonra, İtalya’da ve yurtdışındaki büyük müzik kurumları için (Teatro alla Scala, Maggio Musicale Fiorentino, Théâtre des Champs Elysées, Accademia Nazionale di Santa Cecilia, Concertgebouw di Amsterdam, Festival di Salisburgo, Rossini Opera Festival) şarkı söyleyerek çok genç bir yaşta parlak bir şekilde kariyererine başladı ve . Riccardo Muti, Lorin Maazel, Zubin Mehta, Roberto Abbado, Bruno Bartoletti, Umberto Benedetti Michelangeli, Semyon Bychkov, Daniele Gatti, Gianandrea Gavazzeni, Gianluigi Gelmetti, Fabio Luisi, Ennio Morricone, Marc Minkowsky, Daniel Oren, Stefan Anton Reck, Wolfgang Sawallisch, Simone Young ve önemli şeflerle işbirliği yaptı. Sürekli olarak Antonio Ballista ile işbirliği yapmakta olup, Mozart ve Rossini’den çağdaş müziğe kadar dayanan geniş bir repertuara sahip olup, Giovanni Antonini ile birlikte Brezilya, Almanya ve İspanya’da çok sayıda opera prodüksiyonları ve resitalleri gerçekleştirmiştir. Barok repertuarı için tercih edilen bir yorumcu olup, aralarında Ottavio Dantone ve l’Accademia Bizantina, Rinaldo Alessandrini ve Concerto Italiano, Fabio Biondi ve Europa Galante, Ivor Bolton, Christophe Coin, Alessandro De Marchi, René Jacobs, Ton Koopman, Trevor Pinnock, Christophe Rousset, Jean-Christophe Spinosi/Ensemble Matheus Brest, Freiburger Barockorchester, Akademie für Alte Musik Berlin, Stefano Maria Demicheli ve l’Ensemble La Tempesta, Federico Guglielmo ve L’arte dell’Arco, Diego Fasolis ve I Barocchisti gibi olduğu büyük uzmanlarla işbirliği yaparak çalışmalarını derinleştirdi. Staatsoper unter den Linden di Berlino, Maggio Musicale Fiorentino, Teatro Comunale di Bologna, Bayerische Staatsoper di Monaco, Festival Styriarte, Festival Pergolesi di Jesi, Ravenna Festival e Opernhaus di Zurigo gibi seçkin mekanlarda gerçekleşen festivallerde barok opera çalışmalarında yer aldı: Solimano di Hasse, Il Ritorno di Ulisse in Patria ve L’Incoronazione di Poppea di Monteverdi, Agrippina, La Resurrezione ve Il Trionfo del tempo e del disinganno di Händel, L’Olimpiade di Pergolesi.

Son işleri arasında; Torino Teatro Regio’da ilk gösterimi olan Purcell/Galante’nin The Tempest, Maggio Musicale Fiorentino’da Zubin Mehta ile Falstaff, Tokyo turnesi, Pesaro Rossini Opera Festivalinde Umberto Benedetti Michelangeli ile birlikte Mozart’ın Die Schuldigkheit des ersten Gebots. Geniş çaplı plak çalışmaları ise Gramophone Award, Choc du Monde de la Musique, Timbre de Platine d’Opéra International gibi uluslararsı dergilerden övgüler alan Naive/Opus 111 Vivaldi çalışmaları, Antonio Ballista ile gerçekleştirdiği Mon ami Rossini e Ninna nanne e Serenate, Ennio Morricone ile sinema konseri, Branduardi e Dulce Pontes.

Antonio Ballista, piyanist, klavsenci ve orkestra şefi, kariyerinin başlangıcından bu yana, ragtime’dan İtalyan ve Amerikan şarkılarına, rock’tan film müziğine, bazen de tiyatro programlarına, en farklı müzikal ifadelerin derinliğine kendini adamış bir müzik adamıdır. 1853 senesinde Bruno Canino ile ikli olarak çalışır. Çalışmış olduğu okestra ve şefler arasında; Pierre Boulez, Frans Brüggen, Riccardo Chailly, Bruno Maderna, Bbc Orchestra, Concertgebouw Orchestra, Israel Philharmonic, Orchestra della Scala di Milano, London Symphony, Orchestre de Paris, Philadelfia Orchestra, Cleveland Orchestra ve New York Philharmonic.

Davet edildiği seçkin festivaller ise şöyle sıralanabilir;

Paris, Edimburgo, Varşova, Berlin, Strasburgo, Venedik, Maggio Musicale Fiorentino. Edebiyata olan tutkusu Anna Caterina Antonacci, Phyllis Bryn-Julson, Cathy Berberian, Luisa Castellani, Massimo Crispi, Gloria Davy, Kim Kriswell, Sarah Leonard, Luciana Serra, Lucia Valentini Terrani gibi isimler çalışmaya yöneltti. Halen Gemma Bertagnolli, Alda Caiello, Laura Cherici ve Lorna Windsor ile çalışmaktadır. Paolo Poli, Gianni Agus, Arnoldo Foà, Ottavia Piccolo, Toni Servillo, Franca Valeri, Milena Vukotic, Peter Ustinov ve Marga Nativo ve Elisabetta Terabust dansçıları gibi aktörlerle çalıştı. Kendisi için yazan kompzitörler arasında yer alan isimler: Berio, Bussotti, Corghi, Morricone, Sciarrino, Sollima. Berio, Dallapiccola ve Stockhausen ile turne ve Boulez, Cage ve Ligeti gibi isimlerle monografik konserlerde işbirliği yaptı. 2003 senesinde New York’ta (Winter Garden, Ground Zero) 11 Eylül kurbanlarına adanan Daniele Lombardi’nin 21 piyano için Senfonisini yönetti. Opera yönetmeni olarak Roma Tiyatrosunda Franco Battiato’nun Gılgamış eserini yönetti. Çalışmakta oluduğu plak evleri : La Bottega Discantica, Emi, Rca, Ricordi, Wergo. 20 yılı aşkın bir süredir Milano Konservatuarında piyano kürsü sahibir.